The Effects of Science Teaching based on Critical Pedagogy Principles on the Classroom Climate

  • Ayhan Aksakalli Science Teacher, Ministry of Education, Erzurum, Turkey

Abstract

Purpose: This study used the qualitative method of a case study with the purpose of investigating the effects of science teaching based on critical pedagogy principles on the classroom climate. Method: The samples of the study consisted of 20 eighth-grade students enrolled in a middle school located in the Yakutiye district of the province of Erzurum, Turkey. This school was chosen with the non-random sampling method of convenience sampling. The science and technology course was provided to the students during 1 year of the study (32 weeks). This course was based on critical pedagogy principles. The study used observations to collect data. Findings: As a result, it was found that science education based on critical pedagogy principles affected the classroom climate positively and the classroom climate showed improvements in the positive direction through time. Recommendations are provided as a result of this study.

References

Adelman, H.S., & Taylor, L. (2005). Classroom Climate. In S. W. Lee (Ed.), Encyclopedia of School Psychology. CA: Sage Publications.

Althusser (1991). İdeoloji ve Devletin İdeolojik Aygıtları. İstanbul:İttihaki Yayınları.

Aronowitz, S. & Giroux, H. A. (2003). Education under siege: The conservative, liberal and radical debate over schooling. Routledge.

Apple, M. (2004). Neoliberalizm ve Eğitim Politikaları Üzerine Eleştirel Yazılar. (Çev. Fatma Gök, Meral Apak, Banu Can, Dilek Çankaya, Filiz Keser, Hüseyin Ala). Ankara: Eğitim Sen Yayınları.

Apple, M.W. (1982). Education and Power. London: Routledge ve Kegan Paul.

Apple, M.W. (2009). Müfredatın ve Eğitimin Yeniden Yapılnadırılması / Neo- Liberalizmin ve Yeni Muhafazarkarlığın Gündemi. Eleştirel Pedagoji Söyleşileri( Çev. E.Ç. Babaoğlu). İstanbul: Kalkedon Yayınları.

Applee, M. & Beane, J. A. (2011). Demokratik Okullar: Güçlü Eğitimden Dersler (Çev. Mediha Sarı). Ankara: Dipnot Yayıncılık.

Baker, C. (2006). Zorunlu Eğitime Hayır.( Çev. A. Sönmezay). İstanbul: Ayrıntı Yayınları.

Ball, S.J.(2007). Educationplc: Understanding private sector participation in public sector education, London and New York: Routledge.

Berthoff, A.E. (1998). Okuryazarlık: Sözcükleri ve Dünyayı Okuma.(Çev. Serap Ayhan). Ankara: İmge Yayıncılık.

Chomsky, N. (2007). Chomsky, Demokrasi ve Eğitim. (Çev. E. Abaoğlu). İstanbul: BGST Yayınları.

Demirbolat, A. (2000). Sınıf Ortamı ve Grup Etkileşimi. In L. Küçükahmet (Ed.), Sınıf Yönetimi. Ankara: Nobel Yayınları.

Emir, S. (2012). Eğitim Fakültesi Öğrencilerinin Eleştirel Düşünme Eğilimleri. Hasan Ali Yücel Eğitim Fakültesi Dergisi. 17, 34-57.

Ercan, F. (1998). EÄŸitim ve Kapitalizm: Neo- Liberal EÄŸitim Ekonomisinin EleÅŸtirisi, Ä°stanbul: Bilim.

Ercan, F., ve Uzunyayla, F. (2009). A Class Perspective on the New Actors and Their Demands from the Turkish Education System. New York: Routledge, 109-124.

Ertürk, S. (1972). Eğitimde Program Geliştirme. Ankara: Yelkentepe Yayınları.

Field, A. (2009). Discovering statistic susing SPSS. Sage publications.

Fischman, G.E., ve Mclaren, P. (2005). Rethinking Critical Pedagogy and the Gramscian and Freirean Legacies: From Organic to Committed Intellectuals or Critical Pedagogy, Commitment, and Praxis.Cultural Studies- Critical Methodologies, 5(4), 425-447.

Fraser, B. J. (1998). Classroom environment instruments: Development, validity, and applications. Learning Environments Research, 1, 7–33.

Freiberg, H.J. (Ed.). (1999). School climate: Measuring, improving and sustaining healthy learning environments. Philadelphia, PA: Falmer Press.

Freire, P. (2000). Yüreğin Pedagojisi. (Çev.Ö. Orhangazi). Ankara: Ütopya Yayınları.

Freire, P. (2006). Ezilenlerin Pedagojisi.( Çev. Dilek Hattatoğlu, Erol Özbek). (6. Baskı). İstanbul: Ayrıntı Yayınları.

Freire, P. (2009). Dönüşümün Riskleri ve Hissettirdiği Korkular. Eleştirel Pedagoji Söyleşileri (Çev. E.Ç. Babaoğlu). İstanbul: Kalkedon Yayınları.

Freire, P. (2010). Ezilenlerin Pedagojisi. (Çev. D. Hattaoğlu ve E. Özbek). İsyanbul: Ayrıntı Yayınları.

Freire, P.,andMacedo, D. (1998). Okuryazarlık: Sözcükleri ve Dünyayı Okuma. (Çev. Serap Ayhan). Ankara: İmge Yayıncılık.

Giroux, H.A. (1979). Paulo Freire’s Approach to Radical Educational Reform. Curriculum Inguiry. Volume 9, No.3, pp.257-272.

Giroux, H.A. (2007). EleÅŸtirel Pedagoji ve Neoliberalizm. Ä°stanbul: Kalkedon.

Giroux, H.A. (2009). Dil/Kültürel İncelemeler Alanında Eleştirel Pedagojinin Bir Rolü Varmıdır? Eleştirel Pedagoji Söyleşileri (Çev. E.Ç. Babaoğlu). İstanbul: Kalkedon Yayınları.

Gutek, G. L. (2009). New perspectives on philosophy and education. Pearson College Division.

Ho, R. (2006). Handbook of univariate and multivariate data analysis and interpretation with SPSS. CRC Press.

Hudson, A.H. (1988). Towards Communication Praxis: Reflections On The Pedagogy of Paulo Freire and Educational Change In Grenada. Journal of Education. Volume 170. Number. 2 : 9-27.

İllich, I. (2009). Okulsuz Toplum. (Çev. M. ÖZAY). İstanbul: Şule Yayınları.

İnal, K. (2010). Eğitim ve İktidar. Ankara: Ütopya Yayınevi.

Kesik, F. (2014). Eğitim Yönetiminde Çoğulcu Bir Ses: Eleştirel Kuram. Kalem Eğitim ve İnsan Bilimleri Dergisi. 4(2), 93-133.

Kesik, F., ve Bayram, A. (2015). Eğitim Sisteminin Eleştirel Pedagoji Perspektifinden Bir Değerlendirilmesi. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 11(3), 900-921.

Kneller, F.G. (1964). Introduction the Philosophy of Education. John Willey & Sons, Inc. USA.

Lee, S. W. (Ed.). (2005). Encyclopedia of school psychology. London: Sage Publications.

Marshall, C.,&Rossman, G. (2006). Designing qualitative research (4th ed.). Thousand Oaks, CA: Sage.

McLaren, P. (1993). Schooling As a Ritual Performance: Towards a Political Economy of Educational Symbols and Gestures. New York: Routledge.

McLaren, P. (2011). Okullarda Yaşam. Eleştirel Pedagojiye Giriş. (4. Baskı). Ankara: Anı Yayıncılık.

McLaren, P.L. (2003). Revulationary Pedagogy in Post Revolution Times. Rethinking the Political Economy of Criritical Education. New York and London: Routledge Falmer, 151- 184.

Merriam, S. B. (2009). Qualitative research: A guide to design and interpretation. San Francisco: Jos-sey-Bass.

Merriam, S. B.,&Tisdell, E. J. (2015). Qualitative research: A guide to design and implementation. John Wiley&Sons.

Miles, M. B.,&Huberman, A. M. (1994). Qualitative data analysis: A sourcebook. Beverly Hills: Sage Publications.

Öngel, Ü (2003). Şekerli Eğitim: Davranışçılığın Eğitim Uygulamalarındaki Sakıncaları ve Alternatif Modeler. XII Eğitim Bilimleri Kongre Kitapçığı. Ankara: Gazi Üniversitesi Yayınları.

Özmen, H. (2003). Kimya Öğretmen adaylarının Asit ve Baz Kavramlarıyla İlgili Bilgilerini Günlük Olaylarla İlişkilendirebilme Düzeyleri. Kastamonu Eğitim Dergisi. 11(2), 317-324.

Özsoy, S. (2004). Eşitlikçi Bir Eğitim Deneyimi Olarak Köy Enstitüleri. Eğitim Bilim Toplum Dergisi. S. 4-25.

Patton, M. Q. (1990). Qualitative evaluation and research methods. SAGE Publications.

Penick, J. E., & Bonnstetter, R. J. (1993). Classroom climate and instruction: New goals demand new approaches. Journal of Science Education and Technology, 2(2), 389-395.

Postman, N. (1995). Çocukluğun Yok Oluşu. (Çev. Kemal İnal). Ankara: İmge Yayınları.

Roberts, P. (2003). Knowledge, Dialouge and Humanization. Critical Theory and The Human Condition. Peter Lang, New York, s. 169-183.

Rowe, E. W., Kim, S., Baker, J. A., Kamphaus, R.W., & Horne, A. M. (2010). Student personal perception of classroom climate: exploratory and confirmatory factor analyses. Educational and Psychological Measurement, 70(5), 858-879. doi: 10.177/0013164410378085

Rubenson, K. (2009). Lifelong Learning: Between Humanism and Global Capitalism. London New York: Routledge, 441-422.

Sağıroğlu, N.A. (2008). Özgürleştirici Bir Eğitim Arayışı: Eleştirel Pedagoji Okulu1. Eğitim Bilim Toplum Dergisi. 6(24), 50-51.

Sağıroğlu, N.A. (2013). Özgürleştirici Eğitim Arayışları: Köy Enstitüleri ve Eleştirel Pedagoji Okulu. Amme İdaresi Dergisi. Cilt 46, sayı 1, 81-98.

Seferoğlu, S.S. ve Akbıyık, C. (2006). Eleştirel Düşünme ve Öğretimi. Hacettepe Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. 30, 193-200.

Spring, G. (1997). Özgür Eğitim. ( Çev. Ayşen Ekmekçi). (2. Baskı). İstanbul: Ayrıntı Yayınları.

Şahin, A. (2003). Kapitalizmin Köleleştirme Aracı Olarak Eğitim: Demokratik Eğitim İçin Bir Arayış. Eğitim Araştırmaları Dergisi. 3(6), 73-79.

Şendur, E. P. (1999). Sınıf Atmosferi ve Öğrenci Güdüsü. (Yüksek Lisans Tezi), Dokuz Eylül Üniversitesi, İzmir.

Turnbull, R. G. (1983). Episteme and doxa: some reflections on Eleatic and Heraclitean themes in Plato. Essays in Ancient Greek Philosophy V, 2, 1-19.

Yıldırım, A. (2013). Eleştirel Pedagoji. (3. Baskı). Ankara: Anı Yayıncılık.

Yıldırım, A., ve Şimşek, H. (2008). Sosyal Bilimlerde Nitel Araştırma Yöntemleri (6. Baskı). Ankara: Seçkin Yayıncılık.

Yılmaz, K. ve Altınkurt, A. (2011). Öğretmen Adaylarının Eleştirel Pedagoji İle ilgili Görüşleri. Ahi Evran Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi. Cilt 12, Sayı 3, 195-213.

Published
2018-11-30